Sayın Meslektaşlarımız,

AİHS, 3 Eylül 1952 tarihinde yürürlüğe girdi. Türkiye, Sözleşmeyi 18 Mayıs 1954 tarihinde onayladı.
Ancak; Sözleşmenin yalnızca onaylanması ile onun etkin bir biçimde, kendiliğinden uygulanması için yeterli olamayacağı anlaşılmakla,

AİHS’yi imzalayan altı Devlet aynı tarihte Bireysel Başvuru hakkını da tanıdı.

Türkiye ise bu hakkı 28 Ocak 1987 tarihinde tanıdı.

Artık AİHM kararları Türkiye’de görev yapan bir mahkeme kararının gücünde olacaktı. Yani insan hakları; Türkiye’de de uluslararası standarda kavuşturulacaktı.

Tabii bunu sindirmek kolay olmadı ve AİHM’nin yerleşik içtihatlarına rağmen ihlaller birbirini kovaladı.

Bunun üzerine 7 Mayıs 2004 tarihinde Anayasanın 90. maddesinin son fıkrasına bir madde eklendi. Buna göre, usulüne göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası antlaşmalar ile kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda; milletlerarası sözleşme hükümlerinin esas alınmasına karar verildi.

Ancak, tüm bu Anayasal duruma karşın, ulusal yargı işleyişinin direnmesi sonucu Türkiye AİHS ve ek protokollerini en fazla ihlal eden ülke statüsünü ne yazık ki korudu.

Bunun üzerine 07.05.2010 tarih ve 5982 sayılı yasa ile Anayasa Mahkemesine “Bireysel Başvuru Hakkı”  tanındı. Artık AİHM’ye gidebilmek için Anayasa Mahkemesine başvuru yolunu da tüketmek zorunlu hale gelmiş oldu.

Bunun usulleri ise; 30.03.2011 tarih ve 6216 sayılı yasayla belirlendi.

Buna göre, Anayasa Mahkemesine bireysel başvuruda bulunabilmek için;
ihlal edildiği iddia edilen o temel hak ve özgürlüğün, hem Anayasa’da hem de AİHS ve ek protokollerde yer alan bir hak ve özgürlük olması gerektiği net olarak belirlendi.

Ve Anayasa Mahkemesi 23.09.2012 tarihi itibarıyla bireysel başvuruları kabul etmeye, incelemeye başladı.

Biz de, bu süreç içinde uygulamaya katkısı olur düşüncesiyle 2012-2015 yılları arasında Resmi Gazetede yayınlanmış Anayasa Mahkemesi bireysel başvuru kararlarını konu bazında ayrıntılı bir tasnife sokarak, ilgili paragraflarını AİHM ve Anayasa maddeleri baz alınmak suretiyle 2015 yılında kitap olarak yayınlamıştık.

(Kitap, Legal Yayınlarından çıkmıştı. Acemiliğimizden o kitabımıza emekleri geçenler arasında Legal Yayıncılığın sahipleri Sayın Av. Ramazan Çakmakçı ile Av. Lütfurrahman Başöz’e de teşekkür etmeyi unutmuştuk. Geç de olsa bu eksiğimizi şimdi ancak kapatabiliyoruz. O kitap olmasaydı bu site de faaliyete geçemeyebilirdi)

Pandemi koşulları Ocak 2015’den sonra yayınlanan  bireysel başvuru kararlarının da tasnif edilmesini sağladı.

Şimdi gönül rahatlığıyla 2021 yılı sonuna kadar Resmi Gazete’de yayınlanan tüm Anayasa Mahkemesi bireysel başvuru kararlarının konu bazlı tasnifinin incelemenize hazır olduğunu söyleyebiliriz.                       

Sitemizin canlı bir işleyişe sahip olacağını umuyoruz.

Anayasa Mahkemesi kararlarının ilgili bölümlerinin, mümkün olduğunca tekrara düşmeden, Resmi Gazete’de yayınlandıktan kısa bir süre sonra siteye eklendiğini göreceksiniz. 

Keza konuya ilişkin; çıkan inceleme, makale ve mevzuata ulaşabilmenizi de sağlamaya çalışacağız.

İncelememiz, Anayasa Mahkemesi’nin çokça yararlandığı bir kaynak olan AİHM kararlarına da atıfta bulunduğundan, AİHM kararları dolaylı da olsa çalışmamız kapsamına dahil olmuştur.

Unutulmamalıdır ki,  Anayasa Mahkemesi’nin bu kararları yalnızca ceza hukukunu değil özel hukuk ve idare hukukunu da ilgilendirmektedir. Söz konusu kararlardaki esaslar Yargıtay dahil ilk derece mahkemelerinde dermeyan edilmelidir ki, önce AYM ve sonra da AİHM’e yapacağımız başvurulara dayanak yapabilelim.

Sitemizin, dilekçelerinizi yazarken gözetilmesi gereken kolaylıklara göre inşa edildiğini de bilgilerinize sunmak istiyoruz.

Bitirirken, bu sitenin hazırlanmasında çok emekleri geçen Fame Sosyal Medya ekibinden Sevgili Merve Uçan ve Fatih Yılmaz’a da çok teşekkür ederiz.